زمینه و هدف:‌  تغذیه با شیر مادر هم برای مادر و هم برای نوزاد مفید است. امروزه در بسیاری از نقاط دنیا مدت تغذیه با شیر مادر به دلایل مختلفی کاهش یافته است. شناخت عوامل مؤثر بر قطع شیردهی نقش مهمی در ارتقاء سلامت شیرخواران و کاهش عوارض و مرگ و میر آنان دارد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر قطع شیردهی در شیرخواران ترم طراحی شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، 400 شیرخوار ترم که از مهرماه 1393 لغایت آذر ماه 1393 به مراکز بهداشتی درمانی زابل آورده شدند و واجد شرایط ورود به مطالعه بودند به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.  از میان این 400 شیرخوار، 103 نفر آنان در گروه قطع شیردهی قرار گرفتند. داده‌های 103 شیرخوار بوسیله پرسشنامه جمع‌آوری و توسط روش‌های آماری توصیفی و به کمک نرم افزار آماری  SPSS  نسخه 17 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها:  تداوم تغذیه با شیر مادر در شیرخواران 1، 3، 6، 12، 24 و30 ماهه، به ترتیب 90، 50، 42، 15، 2 و1 درصد بود. نگرانی در مورد کافی نبودن شیر سینه (3/65 درصد)، مکیدن ضعیف شیرخوار (8/30 درصد)، پس زدن پستان مادر (8/38 درصد)، خستگی مادر (2/20 درصد) و گریه بیش از حد شیرخوار (1/28درصد) از علل عمده قطع شیردهی بودند.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه تداوم تغذیه با شیر مادر با افزایش سن شیرخوار کاهش یافت. از آنجا که مهمترین عوامل قطع شیردهی، باور غلط مادران در مورد ناکافی بودن شیر پستان و پس زدن پستان مادر توسط شیرخوار بود بنابراین لزوم مداخلات آموزشی بیشتر مادران در دوران بارداری و شیردهی پیشنهاد می‌شود.