زمینه و هدف: عدم پیروی از رژیم درمانی و پیامدهای منفی مربوط به آن همواره یک مشکل مهم و چند وجهی در‌حوزه سلامت بوده است. پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی مدل اطلاعات، انگیزش‌ ‌و‌ مهارت‌ها بر ‌میزان ‌پیروی ‌‌از‌ رژیم‌های‌ توصیه‌ شده‌ درمانی ‌در‌ ‌بیماران ‌دیابتی ‌نوع دو مراجعه‌کننده ‌به‌ انجمن ‌پیشگیری ‌و‌ مهار ‌دیابت مازندران‌ انجام ‌شد.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 72 بیمار دیابتی نوع 2 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده منطبق با جدول اعداد تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، هر کدام به طور مساوی 36 نفر  تخصیص یافتند و به کمک پرسشنامه اطلاعات انگیزش و مهارت‌های رفتاری مرتبط با پیروی بیماران دیابتی‌ (87/0=α) و مقیاس‌های پیروی کلی (81/0 =α) و پیروی اختصاصی (87/0 =α) در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون (یک ماه بعد) و پیگیری (سه ماه بعد) در محل دفتر انجمن دیابت بابل مورد سنجش قرار گرفتند. گروه آزمایش طی چهار جلسه‌ 80 دقیقه‌ای در گروه‌های 9 نفره آزمایش روانی-آموزشی بر اساس مدل مربوطه دریافت نمودند و گروه کنترل از مداخلات معمول انجمن به همراه مشاوره حمایتی روان شناسی برخوردار بودند. داده‌ها به کمک آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس در نرم افزار spss نسخه 20 تحلیل گردید.

یافته‌ها: میانگین پیروی کلی و اختصاصی به ترتیب از مقادیر 75/62، 13/18 (پیش آزمون) به مقادیر12/15، 50/22 (پس‌آزمون) و  25/ 16، 50/22 (پیگیری) به طور معناداری در‌ گروه آزمایش افزایش یافت (05/0>p).

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، به نظر می‌رسد آزمایش بر اساس اطلاعات، انگیزش‌ و‌ مهارت‌های ‌رفتاری به عنوان یک آزمایش مؤثر در ارتقاء پیروی بیماران دیابتی می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.