زمینه و هدف:‌ دیابت قندی یک بیماری متابولیک شایع است که روی وضعیت روانی، ارتباطات بین فردی، اجتماعی و خانوادگی و به طور کلی بهزیستی روانشناختی بیماران تأثیر منفی دارد. کیفیت زندگی و مهار سوخت و ساز قند خون دو شاخص مهم در درمان بیماری دیابت محسوب می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران دیابتی می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، از بین بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک‌های یاسوج تعداد 90 نفر در سال 95-1394 به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه کیفیت زندگی 36 سؤالی (فرم کوتاه) و پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش همبستگی اسپیرمن و آزمون T مستقل در نرم افزار SPSS نسخه 17 استفاده شد.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بسیاری از حیطه‌های کیفیت زندگی با سلامت روان همبستگی معنی‌دار دارد. حیطه‌های عملکرد فیزیکی از کیفیت زندگی با 3 حیطه اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی همبستگی معنی‌دار نشان داد. حیطه سلامت روانی از کیفیت زندگی با حیطه علایم شبه جسمی از سلامت روان همبستگی معنی دار نشان داد (02/0> P) و در حیطه عملکرد اجتماعی از کیفیت زندگی با حیطه اختلال در عملکرد اجتماعی از سلامت روان همبستگی معنی‌دار مشاهده شد (02/0> P). از حیطه‌های سلامت روان، اضطراب با(006/0> P) و علایم شبه جسمی با (025/0> P). در زنان بیشتر از مردان ارتباط معنی‌دار نشان داده است و از حیطه‌های کیفیت زندگی عملکرد فیزیکی با (03/0> P) در مردان بیشتر از زنان و درد جسمی با (001/0> P) در زنان بیشتر از مردان معنی‌دار می‌باشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، دیابت بیماری مزمنی است که کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از این رو توجه به ابعاد مختلف سلامت روانشناختی ضروری است و مداخلات مبتنی بر کیفیت زندگی می‌تواند مؤثرتر باشد.