دوره 9، شماره 2 - ( 12-1397 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 54-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2100 مشاهده)
| زمینه و هدف: پرخاشگری در لغت به معنای ستیزه و تندی کردن است اما در اصطلاح روان شناسی، یک واکنش عمومی و پدیده نابهنجار اجتماعی است همچنین استعداد مجموعه ای از توانائی های فرد شامل مهارت، دانش و ظرفیت برای رشد و توسعه می باشد. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین راهبردهای انگیزش با استعداد اعتیاد و پرخاشگری دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر زاهدان بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی در مدارس پسرانه شهر زاهدان در سال 1396 انجام شد. جامعه پژوهش 2674 نفر و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 338 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس برآورد شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه راهبردهای انگیزش، استعداد اعتیاد و پرخاشگری استفاده شد. داده ها با استفاده از به نرم افزار 19spss- و آزمون همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد میان راهبردهای انگیزش با استعداد اعتیاد ارتباط معناداری مشاهده شد (01/0 ≥ P). همچنین میان راهبردهای انگیزش با پرخاشگری ارتباط معناداری مشاهده شد (01/0 ≥ P). نتایج رگرسیون نشان دادند پرخاشگری قدرت پیش بینی راهبرد انگیزش را داشته است. نتیجه‌گیری: بین راهبردهای انگیزش با استعداد اعتیاد و پرخاشگری رابطه مثبت وجود دارد؛ یعنی با بالا بودن هر متغیری دیگری هم افزایش می یابد و بالعکس. |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |