دوره 11، شماره 2 - ( 12-1399 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 16-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1675 مشاهده)
| مقدمه: ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮﻱ، ﻫﺴﺘﻪ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺩﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ است. دعا موجب کاهش اضطراب و ارتقای معنویت گردیده و روش مناسبی برای سازگاری با بیماری می باشد. متاسفانه سلامت معنوی کمتر توسط پرستاران در ارائه مراقبت توجه می شود. از آنجایی که مطالعات مختلفی در زمینه تأثیر دعا بر سلامت معنوی بیماران مختلف انجام شده است، این مطالعه با هدف جمع بندی و مرور تأثیر دعا بر سلامت معنوی بیماران انجام شده است. روش کار: مطالعه مروری مفهومی حاضر در سال 1399 انجام شد. برای بدست اوردن مقالات منتخب جهت ورود به تحلیل، پایگاه‌های داخلیSID, MAGIRAN, GOOGLE SCHOLAR با ترکیبی از کلید واژه های دعا، سلامت معنوی از سال 1380 تا 1399 جستجو شدند. ملاک های ورود در این پژوهش شامل مقالاتی بودند که به دعا و سلامت معنوی پرداخته و زبان فارسی و اصیل پژوهشی بودند. ملاک های خروج نیز شامل مقالاتی بودند که متن کامل آن ها در دسترس نبود. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که پنج مطالعه توصیفی و دو مطالعه نیمه تجربی در زمینه دعا بر روی سلامت معنوی بیماران انجام گردیده است. به طور کلی پژوهش‌های انجام شده در خصوص تأثیر دعا بر سلامت معنوی بیماری‌های مزمنی مانند سرطان، همودیالیز، نارسایی مزمن قلبی و بیماری عروق مغزی بوده است. بحث و نتیجه گیری: دعا به عنوان یک عامل مهم در سلامت معنوی بیماران مزمن مطرح است. از آنجایی که که پرستاران به عنوان یک گروه حرفه ای در طول بستری و اقامت بیمار در بیمارستان بیمار را همراهی می نمایند می توانند با حمایت های پرستاری و رفع نیاز معنوی موجبات افزایش سلامت معنوی و عمومی بیماران شوند. |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |