زمینه و هدف: اختلال خواب با مشکلات قابل ‌ملاحظه‌ای در کارکرد تحصیلی، شغلی، اجتماعی مرتبط است. این مطالعه به ‌منظور ارزیابی میزان شیوع اختلال خواب در میان دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در سال 1393 انجام گردید.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۱۵۱ دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج که به‌ روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب ‌شده بودند، انجام گرفت. جهت انجام کار از پرسشنامه دو قسمتی که بخش اول آن اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم آن پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب پیتزبورگ بود (PSQI) استفاده گردید. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها علاوه بر شاخص‌های آمار توصیفی از آزمون‌های خی دو و تی مستقل با ‌استفاده از SPSS نسخه 21 استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد طول مدت خواب شبانه‌روزی دانشجویان 7/۰±۹/۵ ساعت بوده که 95/۶۹ درصد از دانشجویان پزشکی دارای کیفیت خواب نامناسب بودند. طول مدت خواب با سن (01/0p=) و مقطع تحصیلی دانشجویان (026/۰=p) رابطه معنی‌داری داشته است به‌طوری‌که با افزایش سن و بالاتر رفتن پایه تحصیلی دانشجویان به‌خصوص در دوره بالینی، طول مدت خواب شبانه‌روزی آنان کاهش یافته است. همچنین کارورزان کمترین طول مدت خواب را داشته و اکثریت دانشجویان طول مدت خواب مفید کمتر از ۷ ساعت گزارش دادند.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد اکثر دانشجویان دارای کیفیت خواب نامناسب می‌باشند. با توجه به اینکه درصد زیادی از دانشجویان از اختلالات خواب رنج می‌برند امید است برنامه‌های مدون جهت بررسی تشخیص و علت‌یابی اختلالات خواب انجام گیرد.