الهه رضایی، محبوبه طاهر، زهرا شعبانی، عباسعلی حسین خانزاده،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: ازدواج موفق قادر است بسیاری از نیازهای روانشناختی و جسمی را در محیطی امن برآورده کند. مفیدترین و سالم‌ترین مرحله جهت انتخاب آگاهانه برای ورود به ازدواج، بهره‌مندی از آموزش قبل از ازدواج است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش سواد سلامت بر ارتقای سلامت روان و مهارت حل مساله افراد در آستانه ازدواج انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی و از نظر روش پژوهش نیمه‌تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دختران و پسران در آستانه ازدواج شهر شاهرود در سال ۱۴۰۰ بود. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس پرسشنامه سواد سلامت روان(MHLQ) و مقیاس راهبردهای حل مسأله استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین هر دو گروه در مؤلفه‌های راهبرد حل مسأله ناسازگارانه و راهبرد حل مسأله سازگارانه (۰۰۱/۰ P<) تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین بین هر دو گروه در مؤلفه‌های آگاهی از مشکلات روان، باورهای اشتباه در مورد سلامت روان، جستجوی کمک و مهارتهای کمک اولیه و مؤلفه استراتژی‌های کمک به خود (۰۰۱/۰ P<) سواد سلامت روان تفاوت معنادار وجود دارد. لذا آموزش سواد سلامت روان منجر به ارتقاء سلامت روان و راهبردهای حل مسأله افراد در آستانه ازدواج میشود (۰۱/۰>P).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های بدست آمده میتوان نتیجه گرفت که فراگیری مهارت حل مسأله باعث ارایه راهکارهای مؤثر، در هنگام مواجهه با مشکلات شده و این راهبردهای به عنوان یک عامل پیشگیرانه به حفظ سلامت روان کمک کرده و در نتیجه از اغلب مشکلات بعدی در زندگی زناشویی جلوگیری به عمل می‌آورد.
|
