زمینه و هدف: بیش از یک سوم کل موارد مرگ و میر در دنیا ناشی از عوامل قابل اصلاح مربوط به سبک زندگی است. دانشجویان در سنینی قرار دارند که انتخاب هرنوع سبک زندگی برتمام طول زندگی شان تاثیرگذار است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت مداخله آموزشی بر سبک زندگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه‌های کوی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.

مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مداخله نیمه تجربی درمیان ۱۶۹ دختر ساکن خوابگاه که به صورت تصادفی انتخاب شدند انجام گردید. درطی مداخله شش ساعت آموزش مستقیم گروهی به کار گرفته شد. ارزشیابی اول، دو هفته بعد از آموزش، و ارزشیابی دوم نه ماه بعد، توسط پرسشنامه سبک زندگی که روایی و پایایی آن تأیید شده بود به عمل آمد. تحلیل نهایی داده‌ها با آزمون‌های آماری مکنیمار و اسپیرمن انجام شد.

یافته‌ها: مداخله در کوتاه مدت بر تغذیه و مدیریت استرس، مؤثر ()، اما بر فعالیت بدنی تأثیر معنی‌دار نداشت. اگرچه در طولانی‌مدت در هر سه حیطه تعدادی از افراد به وضعیت نامطلوب قبلی بازگشتند، اما پیگیری وقوع تغییرات به طور معنی‌دار بهبود وضعیت فعالیت بدنی()، تغذیه () و مدیریت استرس() را در شرکت‌کنندگان نشان داد. مداخله بر سبک زندگی دارای تأثیر معنی‌دار در کوتاه مدت ()و طولانی‌مدت ()بود.

نتیجه‌گیری: مداخله آموزشی بر وضعیت سبک زندگی و حیطه‌های آن مؤثر است، اما به نظر می‌رسد در طولانی مدت لازم است اثرات آموزش به شکل‌های دیگر حمایت شود.

زمینه و هدف: اختلال خواب با مشکلات قابل ‌ملاحظه‌ای در کارکرد تحصیلی، شغلی، اجتماعی مرتبط است. این مطالعه به ‌منظور ارزیابی میزان شیوع اختلال خواب در میان دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در سال ۱۳۹۳ انجام گردید.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۱۵۱ دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج که به‌ روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب ‌شده بودند، انجام گرفت. جهت انجام کار از پرسشنامه دو قسمتی که بخش اول آن اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم آن پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب پیتزبورگ بود (PSQI) استفاده گردید. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها علاوه بر شاخص‌های آمار توصیفی از آزمون‌های خی دو و تی مستقل با ‌استفاده از SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد طول مدت خواب شبانه‌روزی دانشجویان ۷/۰±۹/۵ ساعت بوده که ۹۵/۶۹ درصد از دانشجویان پزشکی دارای کیفیت خواب نامناسب بودند. طول مدت خواب با سن (۰۱/۰p=) و مقطع تحصیلی دانشجویان (۰۲۶/۰=p) رابطه معنی‌داری داشته است به‌طوری‌که با افزایش سن و بالاتر رفتن پایه تحصیلی دانشجویان به‌خصوص در دوره بالینی، طول مدت خواب شبانه‌روزی آنان کاهش یافته است. همچنین کارورزان کمترین طول مدت خواب را داشته و اکثریت دانشجویان طول مدت خواب مفید کمتر از ۷ ساعت گزارش دادند.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد اکثر دانشجویان دارای کیفیت خواب نامناسب می‌باشند. با توجه به اینکه درصد زیادی از دانشجویان از اختلالات خواب رنج می‌برند امید است برنامه‌های مدون جهت بررسی تشخیص و علت‌یابی اختلالات خواب انجام گیرد.

زمینه و هدف:‌ یکی از مشکلات عصر حاضر احساس تنهایی است که دارای عوارض متعددی می‌باشد. یکی از مشکلاتی که در بررسی علت احساس تنهایی مطرح است الکسی‌تیمیا است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین الکسی­تیمیا و احساس تنهایی در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی و از نوع بررسی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی (۸۲۵ نفر) دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ بودند که تعداد ۲۵۸ نفر از آنها با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه الکسی‌تیمیای تورنتو ۱۹۸۹TAS- و پرسشنامه احساس تنهایی اجتماعی- عاطفی  بزرگسالان ۲۰۰۴- SELSA پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بین الکسی تیمیا با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰  p<و r=۰/۲۳۶).

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که هرچه الکسی­تیمیا در دانشجویان بالاتر باشد، افزایش احساس تنهایی آنان را به همراه خواهد داشت. یعنی بین احساس تنهایی به طور قابل ملاحظه­ای با الکسی­تیمیا رابطه وجود دارد.

واژه‌های کلیدی:  احساس تنهایی، الکسی تیمیا، دانشجویان