زمینه و هدف:‌ صلاحیت انجام کار به منظور حفظ قدرت و اختیار برای انجام فعالیت‌های پرستاری از اهمیت به سزائی برخوردار می‌باشد. از این رو سنجش صلاحیت بالینی پرستاران شاغل در محیط­های مختلف بالینی می‌تواند چراغ راه مسئولین و مدیران پرستاری برای بررسی تأثیر تفاوت محیطی بر صلاحیت بالینی پرستاران باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی صلاحیت بالینی پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی استان گلستان در سال 1393 انجام گردید.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است. شرکت کنندگان 205 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی استان گلستان در سال 1393 می‌باشند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه خصوصیات جمعیت شناختی و پرسشنامه صلاحیت بالینی است. میزان  آلفای کرونباخ پرسشنامه در حیطه‌های هفت گانه بین 74-87 درصد به ‌دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار  SPSSو با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره صلاحیت بالینی پرستاران بالاتر از حد متوسط است. همچنین در رتبه بندی متغیرهای مورد مطالعه به ترتیب حیطه "در تضمین کیفیت" در پایین ترین (75/14) و متغیر "وظایف شغلی و سازمانی" در بالاترین میانگین (85/47) است.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد صلاحیت بالینی پرستاران در حد مطلوبی قرار دارد اما در رتبه بندی حیطه‌های صلاحیت بالینی، حیطه "تضمین کیفیت" کمترین مورد گزارش شده توسط پرستاران است. لذا توصیه می‌شود مدیران پرستاری به علل کاهش کیفیت خدمات پرستاری و در نتیجه راه‌های ارتقاء آن توجه بیشتری نمایند.