زمینه و هدف: خطاهای دارویی در زمره 5 دسته از خطاهای پزشکی طبقهبندی شده توسط مؤسسه پزشکی آمریکا بوده و میتواند منجر به صدمات جدی برای بیماران شود. این مطالعه با هدف تعیین عوامل تأثیرگذار در بروز اشتباهات دارویی و وضعیت گزارشدهی خطاهای دارویی انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی و از نوع مقطعی روی 204 پرستار شاغل در بیمارستانهای شهرستان گنبدکاووس در سال 1395 انجام شد. تعیین حجم نمونه با روش نسبتی بوده و نمونهگیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک- علل اشتباهات دارویی و علل عدم گزارش اشتباهات پرستاری است. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق آمار توصیفی و آزمون کایدو جهت مقایسه فراوانی علل خطاهای دارویی و ضریب همبستگی پیرسون و ANOVA جهت مقایسه میانگین میزان خطاهای دارویی انجام شد. یافتهها: در بررسی عوامل تأثیرگذار در بروز اشتباهات دارویی، عدم آگاهی از داروها با 58 درصد اهمیت بالاتر از متوسط، خستگی ناشی از کار 3/57 درصد و فقدان انگیزه به میزان 5/52 درصد بالاتر از میزان متوسط بیشترین اهمیت را داشتند. در رابطه با وضعیت گزارشدهی، ترس از تأثیر این اشتباه در نمرات کارانه 46 درصد بیشتر از میانگین، ترس از عدم همکاری کارکنان بخش با پرستار با 6/43 درصد و تمرکز مدیران پرستاری فقط به شخص اشتباه کننده با 2/43 درصد اهمیت زیادی داشتند. نتیجهگیری: با توجه به اینکه اکثریت پرستاران علل اشتباهات دارویی را عدم آگاهی از داروها، خستگی ناشی از کار و نداشتن وقت کافی اعلام کردهاند، توصیه میگردد که بر فرآیندهای تأثیرگذار بر کاهش اشتباهات دارویی مانند آموزش صحیح کارکنان، برگزاری کلاسهای بازآموزی در ارتباط با تکنیکهای اصولی تجویز دارو و تشویق پرستاران از طرف مدیران پرستاری، جهت ایجاد انگیزه در آنان، تمرکز داشت. |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |