زمینه و هدف: سواد سلامت یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر آگاهی، نگرش و رفتارهای سلامتی افراد در یک جامعه به شمار میرود. از سوی دیگر بیماریهای قلبی و عروقی یکی از بیماریهای مزمن شایع در بین افراد و جوامع سراسر جهان شناخته میشود. از این رو هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر آموزش الکترونیک بر اساس ابعاد سواد سلامت در بیماران ایسکمیک قلبی است. مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بر روی 60 بیمار مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب مراجعهکننده به بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی لرستان بود. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته سواد سلامت بیماران قلبی که برگرفته از پرسشنامه سواد سلامت عمومی منتظری و همکاران و پرسشنامه سواد سلامت مینه سوتا بود استفاده شد. پس از انتخاب بیماران بر اساس معیارهای ورود و تقسیم تصادفی آنها به دو گروه مساوی گروه مداخله و گروه کنترل، آگاهی بیماران در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون (قبل و بعد از اعمال مداخله) مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از (آزمون کای دو، آزمون تی مستقل، آزمون دقیق فیشر، آزمون منویتنی) انجام شد. یافتهها: نتایج آزمونهای آماری برای مقایسه دو گروه مداخله و کنترل نشان داد که این دو گروه از نظر جنسیت، سن، وضعیت تأهل، وضعیت اقتصادی و درآمد، تعداد فرزندان، وضعیت بیمه از نظر آماری اختلاف معناداری نداشت (05/0<p). همچنین نتایج نشان داد در چهار بعد (آگاهی از بیماری، فعالیت و ورزش، رژیم غذایی، رژیم دارویی) در هر دو گروه مداخله و کنترل، که امتیازات گروه مداخله بعد از مداخله آموزشی نسبت به قبل از آن افزایش یافته بود و از نظر آماری در هر چهار بعد و همچنین در امتیازات سواد سلامت میزان افزایش امتیازات معنادار بوده است (05/0>p). |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |