زمینه و هدف: کارکنان پرستار و ماما به عنوان عضو اصلی تیم مراقبتی- درمانی نقش مهمی در بهبود و ارتقای سلامت جامعه ایفا می کنند. با توجه به نقش انگیزش شغلی در بهبود کیفیت خدمات پرستاری و مامایی و ارائه آن مطالعه حاضر با هدف بررسی انگیزش شغلی کارکنان پرستاری و مامایی و ارتباط آن با برخی مشخصات فردی آنان در بیمارستان های آموزشی درمانی شهر همدان انجام شد.

مواد و روش­ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 259 نفر از کارکنان  پرستار و مامای شاغل در بیمارستان های آموزشی و درمانی شهر همدان انجام گردید. انگیزش شغلی توسط پرسشنامه انگیزش هرزبرگ اندازه‌گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss16  و در سطح معناداری 05/0 P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بیشترین درصد (1/95%) کارکنان پرستار و ماما که در پژوهش شرکت داشتند دارای انگیزش شغلی مناسبی بودند و (9/4%) از انگیزش شغلی متوسطی برخوردار بودند. رابطه با همردیفان، نحوه سرپرستی، شناخت و قدردانی بیشترین مؤلفه های انگیزشی در کارکنان پرستار و ماما بودند. یافته‌ها نشان داد که بین سن،  نوبت کاری و سابقه کاری و انگیزش شغلی ارتباط معناداری وجود دارد.