زمینه و هدف: زنان سرپرست خانوار از جمله گروههای آسیبپذیر اجتماعی هستند، از آنجا که تعداد زنان سرپرست خانوار به دلیل افزایش نرخ طلاق، جرایم اجتماعی یا اعتیاد سرپرست خانوار روندی صعودی دارد. باتوجه به آسیبپذیر بودن این قشر هدف از این مطالعه تببین تجارب زنان شاغل سرپرست خانواده تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی است. مواد و روشها: مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی پدیدارشناسی است که در سال 1398 انجام شد. برای جمعآوری دادهها از مصاحبههای نیمهساختاریافته سوالات باز پاسخ در خصوص تجربه زندگی به عنوان یک زن سرپرست خانواده استفاده گردید. مصاحبهها در مرکز کمیته امداد امام خمینی شهرستان بهشهر انجام گرفت. نمونهگیری بصورت هدفمند و تا دستیابی به اشباع دادهها و با مشارکت 10 شرکتکننده ادامه یافت. مصاحبه ضبط شده، خط به خط نوشته شد و مطابق رویکرد پدیدهشناسی توصیفی کلایزی تحلیل شد. برای استحکام مطالعه از معیار گوبا و لینکلن استفاده شد. یافتهها: از تحلیل دادهها دو مفهوم اصلی " تغییر روال عادی زندگی "، "مشکلات اداره زندگی"و چهار مفهوم فرعی شامل "تغییر نقش و احساس والد، پیشرفت در زندگی، تنهایی، نگرانی از آینده فرزندان" استخراج گردید. نتیجهگیری: با توجه به نتایج مذکور و خصوصا دغدغههای ویژه زنان سرپرست خانوار نیاز است با برنامههای ارتقای توانمندسازی روانی-اجتماعی آنان در کاهش مشکلات عدیده این قشر از جامعه گامهای اساسی برداشت. |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |