دوره 14، شماره 2 - ( 12-1402 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 80-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
RafatMaqam S, Rajabdorri2 H. Structural Model Satisfaction with Work-Family Balance According to Role Overload in Nurses: Negative Emotion Mediators and Core Self-Evaluations Modulators. 3 2024; 14 (2) :69-80
URL: http://ndhj.lums.ac.ir/article-1-401-fa.html
URL: http://ndhj.lums.ac.ir/article-1-401-fa.html
رفعت مقام ساره، رجب‌دری حسین. الگوی ساختاری رضایت از تعادل کار- خانواده بر اساس فشار نقش در پرستاران: نقش میانجی هیجان منفی و تعدیلگری خودارزیابی. توسعه پرستاری در سلامت. 1402; 14 (2) :69-80
چکیده: (1674 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تدوین الگوی ساختاری رضایت از تعادل کار- خانواده بر اساس فشار نقش در پرستاران با نقش میانجی هیجان منفی و تعدیلگری خودارزیابی در پرستاران است.
مواد و روشها: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آن را پرستاران شاغل در بیمارستان‌های فسا در زمستان 1400 تشکیل می‌دهد. برای این منظور با کسب نظر 226 نفر از پرستاران بیمارستان‌های ولی‌عصر (عج) و شریعتی با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی، این موضوع بررسی شد. در راستای آزمون فرضیههای پژوهش نیز از فن حداقل مربعات جزئی و معادلات ساختاری در نرمافزار Smart-PLS استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده، رابطه منفی و معناداری در سطح 77 درصد (آماره T، 739/8-) وجود دارد و برازش الگو مطلوب است. همچنین هیجان منفی، نقش میانجی در رابطه بین فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده دارد. به صورتی که فشار نقش موجب افزایش هیجان منفی در سطح 82 درصد (آماره T، 831/29) می‌شود و رضایت از تعادل کار خانواده را به میزان 31 درصد (آماره T، 572/2-) کاهش می‌دهد. افزون بر آن، رابطه فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده با نقش تعدیلگر خودارزیابی به‌صورت منفی به میزان 57 درصد (آماره T، 540/6) کاهش مییابد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش می‌توان دریافت که رابطه فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده با نقش‌های میانجی هیجان منفی و تعدیلگر خودارزیابی در پرستاران بر اساس شواهد تجربی مورد تائید است و نقش مؤثری در رفتار پرستاران دارد و با توجه به حساسیت شغلی آنها، لازم است این مقوله بیش از پیش موردتوجه مدیران و برنامه ریزان در میدان عمل قرار گیرد.
مواد و روشها: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آن را پرستاران شاغل در بیمارستان‌های فسا در زمستان 1400 تشکیل می‌دهد. برای این منظور با کسب نظر 226 نفر از پرستاران بیمارستان‌های ولی‌عصر (عج) و شریعتی با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی، این موضوع بررسی شد. در راستای آزمون فرضیههای پژوهش نیز از فن حداقل مربعات جزئی و معادلات ساختاری در نرمافزار Smart-PLS استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده، رابطه منفی و معناداری در سطح 77 درصد (آماره T، 739/8-) وجود دارد و برازش الگو مطلوب است. همچنین هیجان منفی، نقش میانجی در رابطه بین فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده دارد. به صورتی که فشار نقش موجب افزایش هیجان منفی در سطح 82 درصد (آماره T، 831/29) می‌شود و رضایت از تعادل کار خانواده را به میزان 31 درصد (آماره T، 572/2-) کاهش می‌دهد. افزون بر آن، رابطه فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده با نقش تعدیلگر خودارزیابی به‌صورت منفی به میزان 57 درصد (آماره T، 540/6) کاهش مییابد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش می‌توان دریافت که رابطه فشار نقش و رضایت از تعادل کار- خانواده با نقش‌های میانجی هیجان منفی و تعدیلگر خودارزیابی در پرستاران بر اساس شواهد تجربی مورد تائید است و نقش مؤثری در رفتار پرستاران دارد و با توجه به حساسیت شغلی آنها، لازم است این مقوله بیش از پیش موردتوجه مدیران و برنامه ریزان در میدان عمل قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
