دوره 13، شماره 2 - ( 6-1401 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 16-4 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sani N, Mohammadi F, Hasan-Tehrani T, Khazayi S, Sadeghian E, Bashirian S. The correlation of parenting stress with coping styles and participation in care in mothers of children aged 6-14 with autism in the COVID-19 pandemic. 3 2022; 13 (2) :4-16
URL: http://ndhj.lums.ac.ir/article-1-345-fa.html
URL: http://ndhj.lums.ac.ir/article-1-345-fa.html
ثانی نیلوفر، محمدی فاطمه، حسن طهرانی طیبه، خزایی سلمان، صادقیان عفت، بشیریان سعید. ارتباط استرس فرزندپروری با شیوه‌های سازگاری و مشارکت در مراقبت در مادران
کودکان 14- 6 سال مبتلا به اتیسم در پاندمی COVID-19. توسعه پرستاری در سلامت. 1401; 13 (2) :4-16
چکیده: (2058 مشاهده)
| زمینه و هدف: پاندمیCOVID-19 مادران کودکان مبتلا به اتیسم را با چالشهای بسیاری مواجه میکند به طوری‌که به نظر میرسد استرس فرزندپروری، شیوه‌های سازگاری و مشارکت آنان در مراقبت را به‌شدت تحت تأثیر قرار میدهد. هدف این مطالعه تعیین همبستگی استرس فرزندپروری با شیوه‌های سازگاری و مشارکت در مراقبت در مادران کودکان 14- 6 سال مبتلا به اتیسم در پاندمی COVID-19 بود. مواد و روش‌ها: در مطالعه همبستگی حاضر، 110 نفر از مادران کودکان 14- 6 سال مبتلا به اتیسم مراجعه‌کننده به مراکز اتیسم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. چهار ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه‌ی اطلاعات دموگرافیک، استرس فرزندپروری- فرم کوتاه، شیوه‌های سازگاری و ابزار پیوند والدینی بودند. دادهها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22، از طریق آمار توصیفی و آمار تحلیلی (آزمون‌هایt مستقل، ANOVA و رگرسیون خطی چندگانه با رویکرد عقب‌گرد ) آنالیز شدند. یافته‌ها: در مادران کودکان مبتلا به اتیسم بین استرس فرزندپروری و شیوه‌های سازگاری (91/0-r=، 001/0P<) و همچنین بین استرس فرزندپروری و مشارکت در مراقبت همبستگی قوی و معکوس وجود داشت (87/0-r=، 001/0P<). همچنین %47/69 از واریانس استرس فرزندپروری مادران توسط متغیرهای شیوه‌های سازگاری، مشارکت در مراقبت، تعداد فرزندان مبتلا به اتیسم، سن کودک، سطح عملکرد کودک مبتلا به اتیسم، درآمد خانواده، سن، شغل و تحصیلات مادر تبیین شد. نتیجه‌گیری: پرستاران کودکان و همچنین سیاستگذاران بهداشتی جامعه بایستی فضای آموزشی و حمایتی مناسبی برای مادران کودکان مبتلا به اتیسم فراهم کنند تا سازگاری و مشارکت این مادران در مراقبت افزایش یافته و به دنبال آن استرس فرزندپروری آنان کاهش یابد. |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
