دوره 11، شماره 2 - ( 12-1399 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 62-54 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Delfani F. Comparison of the Effect of Muscle Relaxation and Mental Imagery on Pain Anxiety in Patients with Second Degree Burn Wounds. 3 2021; 11 (2) :54-62
URL: http://ndhj.lums.ac.ir/article-1-273-fa.html
URL: http://ndhj.lums.ac.ir/article-1-273-fa.html
دلفانی فاطمه. مقایسه‌ی تأثیر آرام‌سازی عضلانی و تجسم ذهنی بر اضطراب درد بیماران دچار زخم درجه دو سوختگی. توسعه پرستاری در سلامت. 1399; 11 (2) :54-62
چکیده: (2130 مشاهده)
| زمینه و هدف: اضطراب درد یک مشکل اساسی پس از آسیب سوختگی است. داروها، اضطراب درد بیماران سوختگی را به طور کامل کاهش نمیدهند و با عوارض جانبی از جمله یبوست، انسفالوپاتی، مشکلات تنفسی و ... همراه هستند. بنابراین مداخلات غیردارویی از جمله آرام‌سازی عضلانی همراه با اقدامات دارویی برای کاهش اضطراب درد بیماران سوختگی مورد نیاز است. هدف از این مطالعه، مقایسه تأثیر آرام‌سازی عضلانی و تجسم ذهنی بر اضطراب درد بیماران دچار زخم درجه دو سوختگی است. روش ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی بر روی 135 بیمار سوختگی بود که به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. اضطراب درد گروه کنترل در روزهای اول و دوم سوختگی، قبل و بعد از پانسمان، همراه با اقدامات روتین بخش، بدون هیچ گونه مداخلهای اندازه گیری شد. پس از ترخیص بیماران گروه کنترل، به بیماران بخش مردان 1، روش آرام سازی بنسون و به بیماران بخش مردان 2، روش تجسم ذهنی آموزش داده شد و اضطراب درد بیماران اندازه گیری گردید، سپس میانگین اضطراب درد هر سه گروه مقایسه شد. یافته ها: بین میانگین اضطراب درد قبل و بعد از پانسمان روز اول سوختگی و میانگین اضطراب درد قبل از پانسمان روز دوم سوختگی، تفاوت معنی داری در هر سه گروه وجود نداشت (P>0.05)، تفاوت معنی داری بین میانگین اضطراب درد بعد از پانسمان در روز دوم سوختگی وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: بین میانگین اضطراب درد دو گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت. تأثیر تجسم ذهنی بیشتر از آرام‌سازی عضلانی بود. |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
