زمینه و هدف: تعارض کار و خانواده نتیجه عدم تعادل و ناسازگاری است که بر سلامت و روابط خانوادگی پرستاران تأثیر منفی میگذارد و چالشهایی را برای فرد و سازمان ایجاد میکند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تعارض کار خانواده با کیفیت زندگی حرفهای پرستاران بخش مراقبت ویژه تدوین شده است. مواد وروشها: این مطالعه توصیفی مقطعی است که در سال 1401-1400 انجام شد. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه ICU بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان بود. نمونهگیری به صورت تخصیص متناسب و در دسترس بر اساس معیار ورود از بین جامعه پژوهش انتخاب شد. طبق فرمول حجم نمونه 268 پرستار لحاظ شد. دادهها با استفاده از پرسشنامه روا و پایا کیفیت زندگی حرفهای Stamm، تعارض کار خانواده Carison و فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک جمعآوری شد. دادهها وارد نرمافزار SPSS نسخه 18 وارد شد. سپس با توجه به توزیع عدم نرمال دادهها با استفاده از آزمون آماری اسپیرمن، من ویتنی و کراسکال والیس آنالیز انجام شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که میانگین سنی پرستاران 01/7±81/31 و میانیگن سابقه کار آنها 88/5±00/8 بوده است. میانگین نمره کل تعارض کار خانواده 50/12±45/53 بود و سطح کلی تعارض کار خانواده در سطح متوسط بوده است. میانگین نمره کیفیت زندگی حرفهای پرستاران 57/10±33/78 و در سطح بالا بوده است. تعارض کار خانواده با کیفیت زندگی حرفهای پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه ارتباط آماری معنادار داشته است( 499/0= rو 000/0p=). تعارض کار خانواده فقط با سمت شغلی ارتباط آماری معنادار داشته است( 05/0>p ) و با سایر متغیرهای فردی و حرفهای ارتباط آماری معنادار نداشته است. کیفیت زندگی حرفهای فقط با متغیر جنس، شغل همسر و سابقه بیماری زمینهای در خانواده پرستاران ارتباط آماری معنادار داشته است ( 05/0>p ). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این مطالعه که نشاندهنده رابطه بین کیفیت زندگی حرفهای با تعارض کار- خانواده در پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه میباشد؛ میتوان نتیجه گرفت که با برنامهریزی صحیح جهت افزایش کیفیت زندگی کاری پرستاران میتوان شاهد کاهش تعارض کار- خانواده آنان بود. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |