زمینه و هدف: دیابت به عنوان یکی از مهمترین بیماری های مزمن دوره سالمندی به شمار می آید. تبعیت از درمان در کنار خودمراقبتی از ارکان اصلی کنترل دیابت و کاهش عوارض این بیماری می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین رابطه تبعیت از درمان و خودمراقبتی سالمندان دیابتی نوع دو انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 116 نفر از سالمندان دیابتی نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرگرگان در سال 1401 با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد تبعیت از درمان و پرسشنامه خودمراقبتی سالمندان می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزارآماری spss21 توسط آمار توصیفی (جدول، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، یو من ویتنی و کروسکال والیس) در سطح معنی داری 05/0 انجام شد.
یافتهها: میزان تبعیت از درمان در واحدهای پژوهش با میانگین و انحراف معیار 28/11 ± 24/84 و میزان خودمراقبتی 69/8 ± 83/76 نشان داده شد. آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن بین تبعیت از درمان با خودمراقبتی سالمندان ارتباط معنی داری را نشان نداد ( 03/0r =، 712/0 P=).
نتیجهگیری: نتایج بین تبعیت از درمان با خودمراقبتی سالمندان ارتباط معنی داری را نشان نداد. از آنجایی که در درمان بیماری دیابتی، مشارکت بیمار در مراقبت ازخود نقش کلیدی در درمان و پیشگیری از بیماری دارد، لازم است مراقبین بهداشتی به ویژه کادر پرستاری با شناسایی نیازهای مراقبتی سالمندان دیابتی، برنامه های آموزشی و مراقبتی را با هدف ارتقاء تبعیت از درمان و خودمراقبتی بیماران تدوین نمایند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/12/12 | پذیرش: 1403/4/27 | انتشار: 1403/12/10