زمینه و هدف: هر ساله هزاران کودک به دلایل مختلف در مراکز نگهداری شبانه‌روزی پذیرفته می‌شوند. کودکان ساکن در این مراکز معمولاً کسانی هستند که به دلیل بی‌توجهی، آزارهای جسمی، سوء‌مصرف مواد توسط والدین، طلاق و فقر اقتصادی- اجتماعی به این مراکز سپرده می‌شوند. از سوی دیگر ورود به مراکز نگهداری شبانه‌روزی و زندگی در این محیط نیز کودکان را در معرض مشکلات رفتاری و بهداشتی فراوانی قرار می‌دهد. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی مشکلات رفتاری کودکان 11-7 ساله ساکن مراکز نگهداری شبانه‌روزی شهر تهران در سال 1385 انجام شد.

 مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعی و جامعه پژوهش کلیه کودکان 11-7 ساله ساکن مراکز نگهداری شبانه‌روزی بودند. تعداد نمونه 105 کودک (57 پسر و 48 دختر) که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق چک‌لیست مشکلات رفتاری کودکان (CBCL) و از طریق مصاحبه با مربیانی که بیشترین شناخت را از کودکان و رفتار آن‌ها داشتند جمع‌آوری گردید.

 یافته‌ها: نتایج نشان داد شایع‌ترین اختلالات رفتاری در این کودکان به ترتیب بزهکاری (8/44درصد)، برون‌گرایی (40درصد)، درون‌گرایی (40 درصد)، مشکلات اجتماعی (3/13درصد) و پرخاشگری (4/11درصد) بود. همچنین برحسب امتیاز کسب شده از کل سؤالات پرسشنامه بیشتر از 28درصد از این کودکان از نظر سلامت روانی دارای اختلال بودند. آزمون کای اسکوار نیز نشان داد میان مشکلات توجه با جنس و سلامت روانی با جنس ارتباط معنی‌دار وجود داشت (05/0>P) ولی بین سایر اختلالات رفتاری با جنس، سن و مدت زمان سکونت در مراکز ارتباط معنی‌دار وجود نداشت.

 نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های به دست آمده از این مطالعه و نتایج سایر تحقیقات انجام شده درکشورهای دیگر، توجه بیشتر و رسیدگی به وضعیت سلامت این گروه از کودکان و انجام مطالعات بیشتر در خصوص بررسی عوامل مؤثر بر سلامت روانی آن‌ها توصیه می‌گردد.