زمینه و هدف:  ممیزی بالینی فرآیند بررسی بهبود کیفیت است،  با هدف بالا بردن کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران و نتایج حاصل از آن می‌باشد. این پژوهش با هدف تعیین رابطه عملکرد ممیزی بالینی با کیفیت ارائه خدمات پرستاری بخش جراحی بیمارستان هاشمی­نژاد تهران به منظور ارزشیابی و بهبود کیفیت خدمات انجام گردید.

مواد و روش‌ها:  این پژوهش یک مطالعه تحلیلی می‌باشد که در سال1392 در بیمارستان هاشمی‌نژاد تهران انجام شد. جامعه آماری مربوط به این پژوهش، منابع اطلاعاتی تهیه شده، از چک‌لیست‌های استاندارد دانشگاه تهران، به‌صورت قبل و بعد از اجرای ممیزی بالینی بوده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار  spss نسخه 7 و آزمون همبستگی پیرسون جهت تعیین رابطه‌دار بودن بین عملکرد ممیزی بالینی و فرآیندهای پرستاری مورد ارزیابی قرارگرفتند.

یافته‌ها: از حیطه‌های مورد مطالعه، بین عملکرد ممیزی بالینی با مراقبت­های مدیریت شده و احتیاط همه جانبه) 2/0p =) مراقبت‌های اولیه) 69/0p =)،  اقدامات دارویی 18/0 p =)، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. سایر حیطه‌ها الکتروشوک (02 /0p =)،  اکسیژن­تراپی

(5 0/0p =) ،(04 /0p =)CPR ، کنترل و نظارت (03 /0p =)، آموزش به بیمار و همراهان (03 /0 p =)، پیشگیری از خطاهای دارویی

(01 /0(p =، طرح تکریم ارباب رجوع (03 /0p =) ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05 p</).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست آمده، شناسایی موانع اجرای ممیزی بالینی، بررسی مشکلات به‌صورت تیمی، ارائه راهکارهای ارتقاء کیفیت و اجرای صحیح و مستمر آن‌ها، ارتقاء آگاهی پرستاران به عنوان راهکارهایی برای ارتقاء ممیزی بالینی پیشنهاد می‌شود.