زمینه و هدف: دیابت یکی از شایعترین بیماریهای غیرواگیر در جهان است که به یک چالش جهانی تبدیل شده است. شیوع افسردگی در این بیماری مزمن منجربه کاهش تبعیت از درمان و در نتیجه تغییر در پیش آگهی دیابت در بیماران میشود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی بر افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو انجام گردید. مواد و روشها: مطالعه حاضر نیمه تجربی بوده که بر روی 60 بیمار (30 نفر گروه مداخله و 30 نفر گروه کنترل) مبتلا به دیابت نوع دو با افسردگی خفیف تا متوسط انجام شد. مقیاس Beck برای اندازه گیری نمره افسردگی استفاده شد. این پرسشنامه دوبار، قبل و بعد از مداخله آموزشی شش ماهه توسط شرکتکنندگان تکمیل گردید. دادهها با کمک نرم افزار spssنسخه 18و از طریق آزمونهای T زوجی و T مستقل تحلیل گردیدند. یافتهها: نتایج نشان داد قبل از مداخله اختلاف معناداری میان دو گروه از نظر نمره افسردگی وجود نداشت اما بعد از مداخله آموزشی نمره افسردگی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش نشان داد (001/0 p<) نتیجهگیری : بر اساس نتایج مطالعه مداخله آموزشی میتواند منجر به کاهش علائم خفیف تا متوسط افسردگی در بیماران دیابتی نوع دو گردد. با این حال نیاز به شواهد بیشتری در این زمینه است. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |