زمینه و هدف : گردن درد یکی از اختلالات شایع در کاربران رایانه می­باشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر یک دوره تمرین درمانی و مداخله ارگونومیکی بر میزان درد و ناتوانی مزمن گردن می­باشد.

 مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی که به صورت مقطعی انجام شد، 30 نفر از کاربران رایانه دانشگاه علوم پزشکی لرستان با میانگین سن (97/3 ± 63/32 سال) که حداقل شش ماه سابقه گردن درد داشتند، به وسیله­­ی پرسشنامه اطلاعات فردی به صورت هدفمند از بین کاربران زن انتخاب شدند. آزمودنی­ها در دو گروه 15 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی تمرینات درمانی و مداخلات ارگونویکی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله درمانی روی آن‌ها انجام نگرفت. میزان درد و ناتوانی گردن در پیش‌آزمون و پس‌آزمون به وسیله‌ی پرسشنامه شاخص درد و ناتوانی مزمن گردن اندازه­گیری شد. هم­چنین جهت تحلیل داده­ها ابتدا مقادیر اختلاف پیش‌آزمون و پس‌آزمون محاسبه و سپس از طریق آزمون t مستقل مورد ارزیابی قرار گرفتند )05/0(P<.

 یافته‌ها : نتایج نشان داد بین میانگین درد و ناتوانی مزمن گردن دو گروه­ تفاوت معنی‌داری وجود دارد )05/0(P<. بین شدت درد و ناتوانی گردن و سابقه کار آزمودنی­ها رابطه­ی معناداری وجود نداشت (845/0P=  037/0-r= ).

 نتیجه‌گیری : با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می­توان نتیجه گرفت تمرین درمانی به همراه مداخلات ارگونومیکی جهت درمان گردن درد مزمن مفید می­باشد. بنابراین به کارگیری این روش برای توانبخشی بیماران دچار گردن درد مزمن مناسب­ بوده و توصیه می­گردد.